Myanmar

Woensdag 29 mei
Wederom zijn we vroeg opgestaan (damn, wat haat ik wekkers!). Na het ontbijt zijn we met de taxi naar het vliegveld gegaan want vandaag gaan we naar Myanmar! Spannend!!! Het land waar we eigenlijk het minst vanaf weten en waar het ook nog gevaarlijk kan zijn. Het land dat pas een paar jaar open is voor touristen...ik ben benieuwd!
Rond 1pm waren we in Mandalay en met de taxi zijn we naar het hostel gebracht. Een beetje rondgelopen door Mandalay en erachter gekomen wat we heel de week voor lunch en dinner gaan eten: fried rice...er is amper wifi, als het werkt is het sloom (kortom: het werkt eigenlijk niet, dat geldt voor eigenlijk alle plaatsen waar we heen zijn gegaan).

Donderdag 30 mei
Vandaag zijn we met 2 Engelse meiden naar Mandalay Hill gegaan. Een heuvel iets buiten Mandalay waar je, als je er bovenop staat, een schitterend uitzicht hebt over Mandalay. Met een 'pickuptruck' (lokaal vervoer) zijn we erheen gegaan, je wordt eigenlijk echt als vee in zo'n wagen gepropt! Bij de Hill moesten we onze schoenen uitdoen en op blote voeten de trappen op. Elke keer dat we bij een platform kwamen met buddha beelden en kitcherige tempels dachten we dat we er al waren...en dan bleken er telkens nog meer trappen te zijn. Na ongeveer 45 min waren we boven en het uitzicht was wel heel erg mooi! Nadat we weer naar beneden waren gelopen, we om de Hill een beetje gaan lopen waar schitterende tempels staan! De lokale mensen zijn heel nieuwsgierig, ze hebben nog niet veel toeristen gezien en soms willen ze met je op de foto...soms staan ze je alleen maar aan te kijken met een brede glimlach...of soms zonder glimlach maar dan staan ze gewoon te staren alsof je een of andere alien bent...
We hebben bij een leuk wegrestaurantje gegeten en hierna zijn Lai en ik met een pickuptruck naar Aramapura gegaan, een dorpje buiten Mandalay waar de oudste, langste houten brug staat. In de pickuptruck werden we zo mogelijk nog meer aangestaard en dan vooral door 4 nonnen die naast elkaar op een bankje zaten. Oh in de truck zat ook blijkbaar nog een gevangene, lekker met z'n allen tussen het gajes! Bij Aramapura wilden we paard en wagen pakken, maar die was er niet. Een van de nonnen gebaarde dat we haar moesten volgen en zo zijn we, door de sloppenwijken en dorpje gelopen naar de brug (wat een armoe!). De brug is letterlijk hout en spijkers, 1,2 km lang en wat een mooi uitzicht! Over een meer heen waar mensen tot hun borst in het water staan te vissen, waar koeien zwemmen en waar kinderen spelen. Heel mooi! Het ging nog wel heel hard regenen, dus we zijn wat gaan eten en teruggegaan met het hostel op een scooter (met z'n 3en op 1 scooter past best!).

Vrijdag 31 mei
Vroeg opgestaan want we vertrekken naar de volgende halte: Bagan. Beschrijving van de bus: De bus zat zo vol dat er mensen in het gangpad moesten zitten op een krukje, een oude man zat telkens te rochelen en in een zakje te spugen en de muziek en Bollywoodfilms waren zo slecht dat we al snel begrepen waarom de Lonely Planet ons aanraadde om eigen muziek mee te nemen. We waren er al vroeg en we zijn in een soort zijspan van fietsen naar ons guesthouse gebracht. We hebben een fiets gehuurd en zo door het landschap met tempels gefietst met op de achtergrond monnikengezang. Prachtig! Er is waarempel soort van werkend wif (in het hostel, niet in de tempels)i!

Zaterdag 1 juni
Vandaag zijn we opgehaald met paard en wagen om het meest bijzondere te zien in Bagan: de 2200 tempels die over een groot gebied verspreid staan! Alle tempels zijn in Ankor Wat stijl gebouwd, ik snap alleen echt niet waarom het er zoveel moeten zijn hoor...maar het heeft allemaal te maken met het leven na dit leven om alvast een voetje voor te hebben. Het landschap is droog en vooral heeeeel warm. We merken dat mensen hier hard moeten werken om rond te komen, het is heel hard om te beseffen dat wij eigenlijk zo veel hebben en zij bijna niets. Je gaat er wel eventjes anders door kijken; zo vroeg onze 'chauffeur' of hij alvast een deel van het geld kon krijgen omdat hij anders z'n lunch niet kon betalen.
Rond 3 uur zijn we naar een ceremonie gegaan: er was een monnik overleden en zijn lichaam zou verbrand worden. Wat een gebeuren zeg! Van heinde en verre waren mensen gekomen, het lichaam lag in een kist op een gouden boot die voor- en achteruit werd getrokken als zijnde een soort van verhaal tot ze bij de plaats waren gekomen waar het lichaam werd verbrand (ik stond er natuurlijk weer met m'n neus bovenop). Het lichaam werd neergelegd en bedekt met houtblokken en in brand gezet. Indrukwekkend om te zien, beetje macaber en nog vreemder was dat de mensen (zoals bij ons in NL) lachten en niet verdrietig waren (maar dat schijnt dan weer bij het boeddhisme te horen). Een speciale ervaring. Na nog meer tempels zijn we gestopt bij een tempel waar we letterlijk op moesten klimmen dmv een 'trap' en zo konden we over het gebied kijken met een fantastisch uitzicht! Adembenemend!

Zondag 2 juni
Vandaag zijn we met de bus naar Inle Lake vertrokken. De bus was best prima tot we iets zagen: er lag een vrouw onder de stoel voor ons met haar kind (er was nog wel plaats maar ze was wagenziek) en die moest heel de tijd overgeven en toen het zakje begon te lekken (over m'n tas!) werd het ons teveel en zijn we verplaatst naar de achterbank. Het uitzicht was echt mooi! We reden door de bergen, groen, jungle, met hier en daar een plaggen hutje en het 'echte' leven in Myanmar. 's Middags in Inle Lake zijn we met de pickup naar het dorpje en guesthouse gereden. Na de kots van m'n tas te hebben gespoeld zijn we naar een pannenkoeken restaurant gegaan (zooooo lekker!) en naar de nightmarket gelopen die niet zoveel voorstelde. Er hangt hier trouwens ook geen onveilige sfeer, tot nu toe heb ik me nergens in Azie 'onveilig' gevoed! Ook niet nu we met z'n 2en reizen.

Maandag 3 juni
Wat een mooie sterrenhemel is er trouwens! Aangezien ze hier niet veel licht hebben (en als het er al is valt de elektriciteit om de haverklap uit) zie je echt veeeel meer sterren dan in Nederland enzo. Vanochtend hebben we een boot geboekt waarmee we naar Inle Lake gingen. Onze gids had wel een originele manier van kennismaken. De vragen gingen als volgt: 'What's your name? How old are you? Are you married?'. Met een soort van lange kano gingen we naar het meer dat is ingesloten tussen de bergen en enorm groot is! Hier zagen we vissers, de floating gardens (op het meer worden groenten gekweekt!), sigarenmakerij en workshops/winkeltjes. Op het meer staat vanalles, van hutjes op palen voor de 'farmers' tot een resort in aanbouw (resorts en hotels schieten hier als paddenstoelen uit de grond op het moment, in aanbouw nog, maar ik ben blij dat ik hier ben geweest voor de toeristenstroom op gang komt in de komende jaren) en een postoffice! Op het meer!

Dinsdag 4 juni
Rustig ontbeten en boekje gelezen. Rond 12 zijn we begonnen aan onze zelf samengestelde 'hike', ongeveer 9km naar de hotsprings. Best een prettige wandeling, de temperatuur ligt hier lager dan in Mandalay en Bagan, dat is al heel fijn. Na 2 uurtjes waren we er ongeveer. De hotsprings bleken dan eigenlijk niet meer te zijn dan wat kleine zwembadjes met warm water dat groen en geel zag van de regen maar dat maakte niet uit. Toen we weggingen werden we min of meer afgezet door de taxi en we hebben maar geweigerd en besloten om te gaan liften. We voelden ons behoorlijk stom met ons duimpie in de lucht en de mens in eerste auto die langsreed moesten dan ook keihard lachen (ze hadden zoiets vreemds nog nooit meegemaakt geloof ik) maar na 20m kwamen ze tot stilstand en riepen ze dat we konden instappen! We kwamen terecht in een auto waar al 8 man inzat; een hele familie, van opa tot kleinkind tot nicht! Een vrolijk stel en onderweg hebben ze nog snacks gekocht en uitgedeeld. Echt hele vriendelijke mensen hier in Myanmar en zo behulpzaam! Eenmaal terug lagen we om 8 uur al op bed!

Woensdag 5 juni
Ontbeten, rustig aangedaan met spullen inpakken en toen nog ff op internet (internetcafe) want de cijfers van NUS staan online! Heb alles gehaald met cijfers waar ik van stond te kijken! Heel fijn om dat achter de rug te hebben. Rond half 6 zijn we opgehaald met de pickup naar de 'bushalte' en rond 8 zijn we met de bus vertrokken naar Mandalay (nachtbus). Wat een verschrikking. Locals kunnen echt niet tegen bussen; alles stinkt naar kots. We konden gelukkig weer verplaatsen naar de achterbank waar we de muziek en het gezang van enthousiaste meeblerers minder hoorden. Ergste Myanmar-ervaring so far: tijdens een stop konden we naar de wc. Nu is een hurktoilet waar je alles zelf met een emmertje en water moet doorspoelen na een maand backpacken niet zo'n probleem meer, maar het volgende wel: er borrelde iets in de wc...bleken het tientallen beestjes te zijn; kakkerlakken, spinnen, torren, ik weet het niet; in ieder geval iets met te veel poten!! En alle wc's bleken zo te zijn! Aaaaah!!! De wasbak was al niet veel beter, ooooveerrall beeestjes!!!!

Donderdag 6 juni
Rond 5uur 's ochtends waren we weer in Mandalay; niet geslapen en moe zijn we naar het vliegveld gegaan waar we om 1 uur vlogen naar Bangkok. Vanaf hier zijn we om half 8 in de sleepertrain naar Chiang Mai gegaan die prima bleek te zijn!! Na een nacht niet slapen, slaap je overal wel en dit was pure luxe vergeleken met Myanmar! 's Ochtends waren we in Chiang Mai.