Nicaragua: Granada en omgeving

28-09-2015
De wekker gaat vandaag vroeg (04:45), maar we moeten er toch echt uit want vandaag begint onze backpack trip door Nicaragua!

Het vliegtuig heeft vertraging want de crew komt te laat opdagen. Die zijn volgens mij lekker gaan stappen in Amsterdam (die indruk maken ze wel een beetje). Tijdens de vlucht hebben we flinke turbulentie. Ondanks alles landen we toch op tid in Houston. Het langste gedeelte van de vliegreis hebben we weer overleefd.

Amsterdam - Houston: 11:10
10:00 uur, bijna 2000 mijl

We hebben 4 uur overstaptijd op Houston, wat veel lijkt maar dat blijkt niet het geval te zijn. We hebben 3,5 uur nodig om door de strenge security checks te komen die de USA hanteert. We hebben voor de reis al een hoop informatie moeten geven ('bent u van plan om genocide te gaan plegen', natuurlijk wil ik dat, graag een koekje erbij...) en gaat op het vliegveld nog door. Logisch, ze willen de slechteriken buiten de deur houden, maar de manier waarop het gaat en de toon waarop, maken dat het bij ons voornamelijk heel paranoia overkomt. Uiteindelijk hebben we nog een klein half uur over voor de overstap.

Houston - Managua
2:51 uur.

Op het eind van deze vlucht worden we getrakteerd op nog een portie turbulentie wat spannend is, voornamelijk door de spectaculaire onweersbui die plaatsvindt tijdens de landing op Managua. Verder krijgen we niet veel mee van de vliegreis, maar na afloop zegt een van de stewards 'damn, you guys were completely out! Well, welcome to Nicaragua. Sorry, but you won't find any tulips or Gouda cheese here' (omdat ik deze post na een week Nicaragua plaats, kan ik met trots zeggen: we hebben Gouda kaas gevonden!).

In Managua gaan de security checks een stuk relaxter. Bij de uitgang staat David te wachten om ons op te halen naar zijn huis in Granada, waar we de eerste dagen zullen verblijven.

Ik vind het altijd leuk om te zien hoe in andere landen wordt gereden met de auto en aan welke regels men zich wel/niet houdt. Dit is de eerste indruk die ik heb gekregen van het verkeer in Nicaragua: als er ingehaald kan worden, dan wordt er ingehaald. Links, rechts, over een doorgetrokken streep, via de berm, maakt niet uit! Wel van te voren flink toeteren om je mannelijkheid te onderstrepen. Toeteren kan en mag hier trouwens altijd.

Het is ongeveer een uur rijden naar Granada. We zijn rond 22:00 (lokale tijd) in Granada. Tijdsverschil met Nederland (zomertijd): 8 uur.

Davids huis blijkt een leuk, koloniaal huis te zijn. Na een grote grote hal, komen we bij een open stuk met een overdekte keuken, een hangmat en een zitje. Hieraan grenst onze kamer die echt meer dan prima is! We krijgen van David nog wat verse juice en praten over wat we tijdens ons verblijf in Nicaragua het beste kunnen doen. Honduras en Guatemala schijnen toch nog redelijk onveilig te zijn, op de echte toeristische routes na, waarbij de routes door de politie worden beschermd. We zijn sowieso van plan om binnen Nicaragua te blijven, behalve als we tijd over hebben, dan wagen we wellicht een kijkje over de grens.

29-09-2015
We moeten nog een beetje bijkomen van de jetlag en wennen aan de warmte. We zijn dan ook al vroeg wakker en David brengt ons naar Garden Café waar we ontbijten. Hierna zijn we teruggelopen en hebben we wat boodschappen gedaan. We besluiten (in overleg met David) om een aantal trips te maken in en rondom Granada waarvan we de eerste deze avond zullen maken.

Overdag lopen we door Granada heen, een koloniale stad met veel bont gekleurde huizen, geordende straten en vriendelijke mensen. We beklimmen de toren van de kathedraal en hebben een mooi uitzicht: we zien de bergen, vulkanen en de stad. Hierna drinken we wat bij Kathy´s waffles en gaan we terug naar David.

Rond 16:00 gaan we naar Las Isletas. Toen de Mombacho vulkaan uitbarstte (dat was echt duizenden jaren geleden, don´t worry!), werden enorme stenen in Lake Nicaragua geworpen. Dit werden de 365 eilanden die bij Granada liggen: Las Isletas Er is veel natuur te vinden op deze eilanden, veel vogels, maar ook huisjes waar hele families wonen (in totaal ongeveer 1200 mensen, voornamelijk vissers). David heeft er een eiland...ik bedoel: hij heeft een heel eiland! Wij daarentegen hebben een bootje waarin we worden rondgevaren door twee vriendelijke Nicaraguanen waar we heel blij mee zijn. Ze spreken geen Engels en wij amper Spaans, maar met vriendelijk lachen en want gebarentaal komen we een heel eind. We zwemmen ook nog even in het meer, tussen de eilanden (we hebben gelukkig geen kaaimannen gezien) en varen terug om de zonsondergang vanaf de boot te zien. Schitterend! David haalt ons op en scheurt terug naar zijn huis waarbij we nog een noodstop moeten maken (lees: we zitten bijna tegen de voorruit geplakt) omdat er een wild paard op de weg staat.

´s Avonds hebben we nog een leuke discussie met David (we komen erachter dat hij een Fransman is, maar over de de hele wereld zwerft en een slimme investeerder is) waarbij zijn conclusie was: life is a mistake. Na deze ´het glas is half leeg´-discussie, gaan we wat eten bij Filo en gaan we op tijd naar bed.

Opmerking van de dag (Paul): hé, 4 bier is maar 100 corona (cordoba is de munteenheid...je kan niet betalen met bier)

30-09-2015
We ontbijten in Blue Café en gaan daarna naar hostel Oasis waar we ons gister hebben ingeschreven voor de shuttlebus naar Laguna de Apoyo: een natuurreservaat tussen Masaya en Granada. Het meer is een kratermeer, ontstaan nadat de vulkaan is uitgebarsten en zich heeft gevuld met water. We blijven een dag bij Paradiso en besluiten te gaan kayakken over het meer. We onderschatten hierbij echter de afstand naar de overkant van het meer en halverwege moeten we ons verlies nemen en terugpeddelen. Ondertussen zijn we 1,5 uur verder en flink verkleurd. We eten wat, spelen tafeltennis, spreken met de andere backpackers die er zijn en horen zelfs The Opposites over de radio. ´s Avonds, na het zien van de zonsondergang, gaan we terug naar David, lopen we nog door Granada en worden we bij een restaurant binnengepraat door een Nicaraguaan met een hoog knuffelgehalte. De bediening is fantastisch, het eten helaas niet. Maar dat bederft de pret absoluut niet en we leren er weer wat Spaanse woorden bij.

Morgen vertrekken we naar de highlands van Nicaragua.