Cambodja!

Maandag 6 mei
Vandaag verlaten we Vietnam en gaan we met de bus naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.
De bus was prima en na een korte lunchstop en een boottochtje over de rivier (anders kom je Phnom Penh schijnbaar niet in)
waren we rond half 7 in het hostel. Het hostel bleek toch echt wel superluxe te zijn; inclusief loungebar, pooltafel, zwembad en (heel)
luide muziek. Hier hebben we nog wat gegeten en gechilld en geprobeerd te poolen. Een half jaar Azie heeft me helaas niet veel
beter in poolen gemaakt want ik kan het nog steeds niet ;)

Dinsdag 7 mei
Toeristendag! Met de camera in de aanslag hebben we een tuktuk voor de hele dag gehuurd om zo de meest toeristische dingen van
Phnom Penh te zien. Eerst zijn we naar het nationaal museum gegaan waar te zien is dat de Khmer cultuur heel ver teruggaat en
er interessante ideeen en kunst op na houdt. Hierna naar Wat Ounalom, een tempel. Hierna zijn we naar de Russian market gegaan.
God, ik ben nog nooit op een plek geweest die zo erg stinkt (en dan reken ik daar Beijing bij in). Het vlees en vis lag overal zonder ook
maar enige verkoeling te rotten en het vliegenleger was ook paraat! Hierna zijn we naar central market gegaan die een heel stuk
frisser was dan de Russian market. Na deze market zijn we naar het Royal Palace gegaan, Lai Yu en ik mochten echter niet naar binnen
omdat we geen lange broek aanhadden, dus alleen Casper is naar binnen gegaan. Lai en ik zijn ondertussen wat gaan rondlopen en omdat
Lai een soort van voetbal-shuttle had gekocht, besloten we deze maar eens uit te testen (wat ook mislukte want je moest er wel enige
voetbal-motoriek voor hebben en laat ik dat nu eens net niet hebben). Kinderen waren er om duivenvoer te verkopen (de kindjes worden
daar gewoon ingezet om geld te verdienen en zijn daar heel erg op gebrand) maar al snel wilden er een stel meedoen en later kwamen er
nog meer hoewel er een paar duidelijk moeite mee hadden omdat ze dan geen geld konden verdienen. Het is schitterend en tegelijkertijd
triest om te zien dat kinderen geen kind kunnen zijn omdat ze geld moeten verdienen en er ook schaamteloos om vragen. Nu we met dat shuttle-
geval gingen spelen (gelukkig konden die kinderen er ook niet zoveel van, anders had het wel heel erg beschamend geweest) zag je dat die
kindjes helemaal tot leven kwamen en lachten en ravotten. Na een tijdje zijn we teruggegaan en naar Casper op zoek gegaan. Hierna zijn we
nog naar Wat Phnom gegaan waar we nog een stel agressieve aapjes tegenkwamen. Toen de tuktuk ons had afgezet bij het hostel zijn we ons
gaan opfrissen en doorgegaan naar het restaurant 'The Laughing Fat Man', waar we hadden afgesproken met Alex en Johanna, vrienden van ons
uit Singapore die ook in Phnom Penh waren.

Woensdag 8 mei
Vandaag een heftige dag: Office S-21 (gevangenis) en de Killing Fields. In de gevangenis kregen we een rondleiding van een vrouwtje die zelf
haar vader en broer is kwijtgeraakt tijdens de Rode Khmer. Heel de gevangenis staan vol met foto's van slachtoffers van toen ze werden binnengebracht,
maar ook van toen ze overleden waren (uitgemergeld en gemarteld), er zijn martelkamers waarbij het bloed nog aan het plafond zit en ook de cellen zijn
er nog (die niet groter kunnen zijn dan 2,5 m2). In totaal hebben 7 van de 20.000 mensen die daar zijn binnengebracht het overleefd.
De verhalen die zijn opgehangen daar van zowel slachtoffers als de bewakers zijn rondweg afschuwelijk en het is niet voor te stellen dat mensen
elkaar zoiets aandoen. In 3 jaar is meer dan 1/3e van de bevolking uitgemoord of uitgehongerd. Iets wat niet voor te stellen is en eigenlijk toch wel
een 'ver van je bedshow' hoewel het natuurlijk nu nog steeds gebeurd.
Hierna zijn we met de tuktuk naar de Killing Fields gereden, ongeveer 15km buiten Phnom Penh. Door middel van een audiotour word je rondgeleid
en krijg je te horen wat er op deze (naar buiten ogende rustgevende plaats) is gebeurd. Overal zijn massagraven (die nu slechts nog kuilen in de grond zijn
door regen weer en wind. Ook wat hier is gebeurd is onbeschrijflijk. Een plaats waar mensen zonder pardon zijn neergeslagen, verkracht, vermoord en in
kuilen zijn gegooid. Babies die met hun hoofdjes tegen bomen werden geslagen en daarna in een kuil werden gegooid. Het is geen mooi verhaal maar in mijn
ogen wel een verhaal dat verteld moet worden. In een memorial pagode zijn duizenden schedels opgestapeld, als laatste eerbetoon aan de slachtoffers. Elk jaar
nog komen er, tijdens het regenseizoen, botten naar boven drijven.
Eenmaal terug in het hostel hebben Lai en ik ons omgekleed en zijn we opgehaald om een quadrit te gaan doen buiten Phnom Penh door de dorpjes en het platteland
tijdens zonsondergang. Het was schitterend! De mensen in de dorpjes hebben amper iets, maar ze zijn gelukkig met alles wat ze hebben en ze zijn zo vriendelijk!
Ze lachen heel de tijd en de kindjes komen de huisjes/hutjes uitrennen om te zwaaien, handjes te geven en te knuffelen! Een meisje klom zelfs op de quad om een kusje
op m'n helm te drukken en me grijnzend aan te kijken (met d'r tanden bloot op d'r voortanden na want die waren een beetje weggerot). Met zonsondergang hebben we aan de
kant van de rivier een kokosnoot leeggeslurpt. De lucht was adembenemend mooi rood/roze! Hierna zijn we teruggereden naar het hostel waar we onderweg nog een monnik achter
op de scooter hebben zien zitten, wat een erg amusant gezicht was.

Donderdag 9 mei
Omdat Lai en ik vroeg op waren, zijn we alsnog naar het Paleis gegaan. Echt super mooi! De koning woont er nog dus een flink gedeelte is afgezet, wat niet afdoet aan
het feit dat het nog steeds enorm is. Er zijn tempels, enome zalen en tuinen en zelfs een miniversie van Ankor Wat! Eenmaal terug in het hostel zijn Casper en ik opgehaald
want wij gaan richting het zuiden: Sihanoukville. Lai gaat een homestay doen even buiten Phnom Penh. De busrit was niet bepaald comfortabel en met een houten kont kwamen we
aan in Sihanoukville waar we in hetzelfde resort-bungalow-achtig-iets verbleven als Alex en Johanna en een Zweedse vriend van hun. Een super mooie bamboe-hut kregen we, echt heel
leuk. 's Avonds hebben we met z'n allen gegeten en vooral genoten van het uitzicht en de ondergaande zon.

Vrijdag 10 mei
Vandaag hebben we een eiland-hop-trip gedaan! We hebben gesnorkeld, op een eiland rondgelopen en overgestoken om aan de andere kant van het eiland lekker te zonnen en nog een keer
gesnorkeld. Op de boot kregen we lunch en we hebben barracuda op! Nomnomnom.
's Avonds hebben we bij het hostel gegeten waar Casper en ik 's middags naartoe verkast zijn omdat we daar voor die avond hadden geboekt (helaas want het andere resort was toch wel heel erg leuk!).
Lekker bbq en open mic!

Zaterdag 11 mei
Chilldag! We hebben heel de dag schandalig niets gedaan behalve in de zee gezwommen, pasta gegeten (oh wat smaakt pasta goed na 5 maanden rijst...) en nog meer zonnen! 's Avonds zijn we opgehaald
want we gaan met de nachtbus naar Siem Reap. De bus was niet veel soeps. Met 2 lagen aan bedden en een gangpad waar je amper doorheen kon met je rugtas was het behoorlijk claustrofobisch en de beentjes
konden niet gestrekt worden. Al met al hebben we wel wat kunnen slapen en duurde het minder lang dan verwacht (10 u in totaal).

Zondag 12 mei
De kamers waar we in zitten zijn nog niet klaar (oke en het feit dat we om half 6 's ochtends voor de deur van het hostel stonden is natuurlijk ook geen excuus) dus vandaar dat we ons neerzetelen aan het
zwembad en een beetje luieren en wachten tot we onze spullen kunnen wegleggen en tot Lai hierheen komt. We gaan eventjes naar het dorpje lopen waar ze een leuk marktje hebben (als je de vleesafdeling vermijd).
Lai is er tegen het eind van de middag en 's avonds eten we voor de laatste keer met Alex en Johanna, ik voel me alleen niet echt goed dus ik ga op tijd naar bed.

Maandag 13 mei
Ik ben ziek en heb een zwelling onder m'n oksel want kan hem niet meer bewegen. Bah! Ik doe vandaag niet veel behalve heel de middag slapen en tegen het eind van de dag zijn we toch maar met de tuktuk richting
Ankor Wat gegaan om er de zonsondergang te bekijken. Het was wel heel erg mooi! Eenmaal terug hebben we wat gegeten en ik lag weer op tijd op bed

Dinsdag veertien mei (de vier doet het op dit toetsenbord niet dus dan maar zo)
Pfoe, om vier uur 's ochtends opstaan doet zeer! Gelukkig voel ik me iets beter. We gaan vroeg met de tuktuk naar Ankor Wat, nu om de zonsopgang te zien. Oh wat is dat mooi! Net een postkaart!! De kleuren van de
lucht zijn fenomenaal en dit maakt het vroege opstaan meer dan goed. We lopen in Ankor Wat zelf rond, een van de wereldwonderen! Het is ontzettend groot, met overal decoraties en reliefwanden. Nadat we deze tempel
hebben bewonderd zijn we gaan ontbijten en naar de 'gezichtentempel' gegaan (Google: Ankor Wat, gezichtentempel). Die ik zelf eigenlijk het mooist vond van alle tempels die we hebben gezien :) Verder heeft onze tuktukchauffeur
ons nog heel wat tempels laten zien die dag maar het was echt heel warm (gevoelstemperatuur: dik in de veertig), dus we zijn rond 1u terug naar het hostel gegaan. 's Middags ben ik (weer) in slaap gevallen. Lai en ik zijn 's avonds wat
gaan eten en eigenlijk wilden we gaan stappen maar ik voelde me echt niet goed en viel ik weer vroeg in slaap, nog steeds met een pijnlijke arm.

Woensdag 15 mei
Vandaag hebben we bij 'Temple' ontbeten (hoe origineel) en daar meteen een kookcursus geboekt voor in de namiddag. Deze bestond uit mango-salade, Khmer Curry en een of ander bananenprutje (deze was dan weer niet heel erg lekker).
Het was echt heel erg leuk en interessant om te zien welke kruiden in deze keuken gebruikt worden, hoewel ik nog steeds ziek ben en dus niet veel van het eten kan eten wat ik heb gemaakt.
's Avonds hebben we in het hostel ingepakt en nog wat kledingstukken geprobeerd bij elkaar te sprokkelen die in de was waren kwijtgeraakt (en waarvan sommigen ook kwijt bleven)